Onze eerste poes: Higgins
Dit was onze eerste poes. Hij heette Higgins, maar meestal noemden we hem gewoon ‘poes’ of ‘beest’. Higgins zat na onze verregende vakantie in Zwitserland samen met drie broertjes of zusjes op het veldje achter ons huis. Waarschijnlijk daar achtergelaten door mensen die op vakantie gingen. Higgins viel meteen op doordat hij direct op ons afkwam en met ons wilde spelen. En tja, toen hebben we hem maar gehouden. Hij is 7 jaar geworden en in oktober 2003 aan buikvliesontsteking overleden. Snik.
Onze tweede poes: Siepie
Dit was onze tweede poes. Ze heette Siepie. We hebben haar bijna meteen nadat Higgins overleden was, opgehaald bij de poezenboot in Amsterdam. Ze was een hele lieve knuffelpoes, die graag op schoot zat en heel hard kon spinnen. Toch kreeg ik op een gegeven moment erg genoeg van al het gezeur om eten, al het gepiep bij de achterdeur en alle haren op de bank, op onze kleren en eigenlijk overal in huis. Omdat ik wist dat m’n moeder dol is op poezen en in het bijzonder op Siepie, hebben we haar toen in de zomer van 2007 naar Smilde gebracht (laatste twee foto’s). Tot ieders grote verdriet is ze daar na vijf weken overreden.
