In 1999 heb ik een glasblaascursus gedaan. Hieronder zijn de resultaten te zien. In datzelfde jaar ben ik ook begonnen met beeldhouwen. Zie Beelden voor de beelden die ik tot nu toe gemaakt heb.
Ik vind het ook heel leuk om met haar te freubelen. Daarom heb ik in het voorjaar van 2010 de cursus ‘Vlechten & Opsteken’ en de beginnerscursus ‘Haarknippen’ gedaan bij Selfline. Erg leuk om te doen. Vooral het vlechten, omdat je erg mooie dingen kunt maken en het haar ‘heel’ blijft. Het knippen vind ik nog steeds eng, omdat je het erg kunt verprutsen. Maar goed, met het lange haar van Kimber kan ik nu wat meer dan alleen een gewone staart en bij Tessa kan ik een nette boblijn knippen.
Ergens in 2012 heb ik een nieuwe bezigheid ontdekt, die ik lekker ’s avonds voor de TV kan doen. M’n moeder heeft een tijdje kleine hondjes gehaakt en die vond ik erg leuk. Op het internet zag ik dat je ook andere dieren kunt haken en toen heb ik twee boekjes gekocht. M’n eerste probeersel was een schildpad. Best wel aardig gelukt, al zeg ik het zelf. Daarna heb ik een egel gehaakt. Wat was dat lastig met die harige katoen! De vlinder heb ik voor Kimber gemaakt en de pauw voor Tessa. Inmiddels heb ik meerdere boekjes met amigurumi’s en haak ik geregeld een beestje als cadeautje.
Een collega van mij had het eens over decopatchen. Ik had geen idee wat het was, maar ik zag al snel dat je er erg leuke dingen mee kunt doen. Dus snel maar wat materiaal besteld en aan de slag gegaan. Het resultaat is super! M’n moeder heeft er zelfs een lamp mee beplakt. Heel gezellig licht krijg je dan.
Eén keer heb ik geprobeerd het hoofd van Kimber te boetseren. Het lijkt wel op een mens, maar niet op Kimber. Vooral de ogen vind ik erg eng…
In de loop van de jaren heb ik het één en ander gemaakt voor het uitdelen van de kinderen op de lagere school. Hieronder enkele voorbeelden:
Ook hielp ik nog wel eens met de surprises:
Lang geleden, maar ook weer recent, heb ik zelf een boekje gemaakt. Op de middelbare school heb ik tot aan m’n eindexamen handenarbeid gehad en daar heb ik geleerd hoe je katernen moet maken en hoe je die mooi aan elkaar kunt naaien tot een echt boek. Het is erg leuk om te doen en het resultaat mag er zijn. Op de eerste foto staat het eerste boekje dat ik heb gemaakt. Het heeft een dichte kartonnen rug. De drie foto’s daarnaast zijn van een boekje dat ik begin 2019 heb gemaakt. Dit boekje heeft (heel modern) een open rug en een strik die door de bindingen loopt. De kinderen hebben toen eigen boekjes gemaakt. Net zo mooi, maar door hun eigen papierkeuze toch totaal anders. De laatste twee foto’s zijn van het boekje dat ik tijdens onze korte zomervakantie in 2020 op de Veluwe heb gemaakt.
In 2019 heb ik onder begeleiding van m’n tekendocente, Heidi Wallheimer, een bronzen beeld gemaakt. Ik moest beginnen met een heel grof draadmodel van dik en dun koperdraad. Daarop boetseerde ik met was de buitenkant. Vervolgens heeft een gieter er een bronzen beeld van gegoten. De gietkanalen zitten dan nog aan het beeld en het heeft nog de natuurlijke bronskleur. Heidi heeft de gietkanalen er afgehaald en onzichtbaar gemaakt en tenslotte het beeld de zwarte kleur gegeven. De puntjes van de oren en het puntje van de staart heeft ze daarna weer gepolijst zodat alleen daar de bronskleur te zien is.
Samen met Tessa probeer ik af en toe eens wat anders. Zie hieronder wat resultaten van onze pogingen tot linoleum snijden, papieren kamerplanten maken en pop-up kaarten vouwen.
